John Green - Gwiazd naszych wina

 Autor: John Green;

Tytuł: Gwiazd naszych wina;

Wydawnictwo: Bukowy las;

Ilość stron: 320;

Gatunek: literatura młodzieżowa;

Powieść Johna Greena "Gwiazd naszych wina" opowiada o miłości dwojga młodych ludzi na dobre i na złe. Główną bohaterką jest Hazel Grace, szesnastoletnia dziewczyna chora na nowotwór złośliwy, który jest już w bardzo zaawansowanym stadium. rak daje już przeżuty do płuc, czego skutkiem są ogromne problemy z samodzielnym oddychaniem nastolatki. Musi ona cały czas dźwigać ze sobą butlę z tlenem, którą nazwała Philip. Jej najlepszą rozrywką jest oglądanie w telewizji powtórek Top Model. Niestety dziewczyna jest zmuszona uczestniczyć na spotkania grupy wsparcia razem z innymi osobami chorymi na raka. Jest jej to bardzo nie na rękę, ponieważ dziewczyna najchętniej skryłaby się przed całym światem w swoim pokoju. Jednak pewnego dnia staje się coś nieoczekiwanego, co całkowicie odmienia jej życie. Na spotkanie grupy wsparcia przychodzi chłopak - Augustus (Gus) Waters. Młodzieniec w wyniku choroby stracił nogę. Na wstępie dwójka bohaterów zaprzyjaźnia się, jednak to uczucie z biegiem czasu przeradza się w uczucie o wiele głębsze i silniejsze, mimo, że wiedzą iż prędzej czy później czeka na nich śmierć. 

Powieść jest bardzo wzruszająca, a jednym z jej plusów są przede wszystkim główni bohaterowie. jesteśmy tutaj światkami przemiany Hazel. Nastolatka, która na początku jest zamknięta w sobie, zgorzkniała i nieufna. Wszystkie swoje frustracje wyładowuje na swoich najbliższych - rodzicach, których jest oczkiem w głowie. Po spotkaniu Augustusa zmienia się w osobę radosną, pełną poczucia humoru, dystansu do siebie, świata oraz choroby. Natomiast Augustus mimo choroby od początku powieści jest w pełni optymistycznym bohaterem. Na pierwszym miejscu stawia pragnienia i marzenia dziewczyny, niż swoje własne. To wszystko składa się na to, iż postacie są bardzo wiarygodne oraz każdy z czytelników może się z nimi utożsamiać. 

Powieść Jonha Greena jest nie tylko wyciskaczem łez z powodu wątku związanego z chorobami nowotworowymi. Jest też utworem bardzo optymistycznym, z którego dużo możemy się nauczyć. Hazel i Gus mimo choroby oraz innych problemów czerpią z życia jak najwięcej mogą. Pogodzili się ze swoim losem i traktują śmierć jako naturalną kolej rzeczy. Czasem nawet z niej żartują. Dzięki temu czytelnicy mogą się nauczyć nowego podejścia do życia. 

W moje opinii "Gwiazd naszych wina" jest nie tylko powieścią dla nastolatków, ale także dla dorosłych czytelników. Jest to lektura nie tylko o chorobie, w której bohater umiera. To walka i życie z chorobą pokazana w interesujący, bardzo nowoczesny oraz oryginalny sposób. Uczy także jak korzystać z życia. Nie znajdziemy tutaj morałów mówiących o tym, że w trakcie choroby trzeba się oszczędzać, czy uważać na siebie. Przesłanie powieści jest przekazane prostym i jasno zrozumiałym językiem. Po tą pozycje powinien sięgnąć każdy. 

Czytaj więcej »

Aneta Zych - Błękitny wiatr. Tom 2 Synowie ognia

 

Autor: Aneta Zych;
Tytuł: Błękitny wiatr. Tom 2 Synowie ognia;
Wydawnictwo: Wydawnictwo AlterNatywne;

Ilość stron: 196;
Gatunek: fantasy, science fiction; 

Dzisiaj przychodzę z opinią na temat drugiego tomu "Błękitnego wiatru" - "Synowie ognia". Co prawda części pierwszej nie miałam okazji przeczytać, ale gdy tylko przeczytałam opis, stwierdziłam, że muszę poświęcić czas tej pozycji. 

Ogromnym plusem tej książki jest niepowtarzalny klimat. Widać, że autorka ma niesamowicie bujną wyobraźnię. Historia o kosmitach oraz ich świecie jest tutaj wykreowana w sposób bardzo rzeczywisty. Nic nie wydaje się nierealne, czy sztuczne. Szczerze? Wcześniej miałam wrażenie, że bardzo trudno jest coś takiego stworzyć, a jednak autorce się udało. Czytelnik nie chce opuszczać tego świata, ponieważ wydaje się on być bardzo realny. Opisy zawierają bardzo dużo szczegółów oraz najmniejszych detali, dzięki czemu wszystko wydaje się być jeszcze bardziej ciekawsze. 

Kolejnym plusem jest fakt, iż mimo, że nie czytałam pierwszej części, to szybko mogłam się odnaleźć w tomie drugim. wszystko dzięki szybkiemu podsumowaniu poprzedniego tomu, który znajduje się w pierwszym rozdziale. 

Tutaj głównym wątkiem jest misja Laury, polegająca na odnalezieniu sześciu posiadaczy ognia z Ogorii. Muszą one szybko wrócić na tą planetę, gdyż w przeciwnym wypadku grozi całej galaktyce chaos. Tylko Laura może sobie z tym poradzić. Jednak nakierowanie jej na właściwą drogę w wykonaniu zadania okazuje się być bardzo trudne, ponieważ dziewczyna pierścienia, za pomocą którego kontaktowała się z kosmitami - Arturianami. W związku z tym przekazanie jej wiadomości dotyczących misji oraz cała ta sytuacja zaprowadzi dziewczynę do mrocznych zakątków wszechświata. 

Jednak wracając do misji Laury, każda z napotkanych przez nią istot opowiada dziewczynie historię, która jest krokiem do osiągnięcia celu. To tutaj autorka ukazuje całą prawdziwą ludzką naturę, bez jej idealizowania. 

Fabuła jest bardzo interesująca i w miarę szybka. W opowieści dzieje się dużo, mimo tego książkę przeczytałam w miarę szybko. Czytelnik spotka się tutaj z bardzo barwnymi i dokładnymi opisami przyrody oraz wieloma dialogami miedzy bohaterami. Można by powiedzieć, że jest to powieść akcji,  ze względu na sposób pisania raz przemieszczanie się między miejscami i postaciami, ale na szczęście wszystko układa się w jedną logiczną całość. 

Czy polubiłam któregoś z bohaterów? Niekoniecznie, ponieważ w powieści było moim zdaniem za mało ukazanych emocji. Nie jest to jednak jakimś wielkim minusem tej książki. Założyłam, że autorka ma po prostu taki styl i należy się do niego przyzwyczaić. 

poruszane są tutaj bardzo poważne tematy, takie jak nałogi, trudne wybory, czy kształtowanie charakteru. Można przypuszczać, że autorka chciała w ten sposób skrytykować obecne społeczeństwo. Dodatkowo czytelnik może się tego domyślać już po samej okładce książki, która przedstawia dylemat, wybór między dobrem, a złem, czyli różnymi aspektami człowieczeństwa. Powieść jest bardzo pouczająca i zawiera wiele ważnych oraz wartych przemyślenia treści dotyczących człowieczeństwa. Autorka wspaniale poradziła sobie z tym tematem. 

Podsumowując jest to pozycja niełatwa, ale warta przeczytania przez młodzież, ale także przez osoby dorosłe. 

Czytaj więcej »

Piotr C. - Pokolenie Ikea

Autor: piotr C.; 

Tytuł: Pokolenie Ikea; 

Wydawnictwo: Novae Res;

 Ilość stron: 194; 

Gatunek: literatura piękna.

"Pokolenie Ikea" autorstwa Piotra C. to książka o ludziach pracujących, by spłacać zaciągnięte kredyty. Bohaterowie są bardzo rozczarowani dorosłym życiem, w którym panują bardzo rygorystyczne zasady i mogą oczekiwać tylko namiastki szczęścia. 

W publikacji czytelnik znajdzie bardzo dużo użytych wulgaryzmów, a także doświadczy przedmiotowego traktowania kobiet. Wszystko to sprowadza się w sumie do ciętego dowcipu. Książka jednak sama w sobie jest nierealistyczna. Zobaczymy tutaj XXI wiek przedstawiony jako satyrę, ponieważ w moim odczuciu obecnie bardzo trudno jest znaleźć człowieka o bardzo ograniczonym postrzeganiu świata i poglądach. 

Bohaterem pozycji jest trzydziestoletni prawnik, którego jedynym celem jest "zaliczanie" kolejnych kobiet. Dodatkowo ów mężczyzna bardzo dużo przeklina. Ok, zgodzę się, że wulgaryzmy dodają książką realizmu, ale tutaj to już lekka przesada. 

Jedak pozycja ta jest napisana bardzo ciekawym stylem, co stanowi jej zaletę. Zauważamy tutaj bardzo mocno grafomanię, co jest bardzo intrygującą ciekawostką w tym przypadku. Autor pisze bardzo dynamicznie, a sama pozycja, mimo iż jest krótka zawiera dużo obserwacji i przeżyć bohatera. Spotkamy się tutaj z bardzo dużą ilością krótkich jednowyrazowych zdań, definicjami, np. tytułowego pokolenia ikea, czy innych sloganów. Jedno jest pewne, tej pozycji nie zaliczyłabym do ambitnej literatury, mimo że posiada bardzo bogate słownictwo. 

Sam autor jest zaś bardzo dobrym obserwatorem codzienności, która go otacza. W związku z tym bohater pozycji ma bardzo cięty dowcip. Jednak nie umiał on tego wykorzystać i jego dzieło to tylko zbiór historii o relacjach damsko - męskich, które przeplatają się wydarzeniami z pracy w wielkiej korporacji. 

Książka jest pozycją na jeden wieczór i nie wnosi nic wartego zapamiętania do życia czytelnika. 

Czytaj więcej »

Łukasz Pacia - Smoczpospolita

 

 Autor: Łukasz Pacia; 

Tytuł: Smoczpospolita; 

Wydawnictwo: Wydawnictwo AlterNatywne;

 Ilość stron: 55; 

Gatunek: fantastyka, fantasy, science fiction.

Książka "Smoczpospolita" autorstwa Łukasza Pacii to jego debiut literacki, który przekonał mnie do siebie już samym opisem. Dzięki Wydawnictwu AlterNatywne miałam okazję przeczytać to opowiadanie. Nie wiem, czy wiecie, ale jest to pierwsza część z zaplanowanego przez autora cyklu krótkich powieści, które opowiadają o świecie pełnym smoków, a wydarzenia toczą się u schyłku osiemnastego stulecia.  

Książka sama w sobie jest bardzo malutka i cieniutka. Dodatkowo zaintrygowała mnie ilustracja na okładce pozycji. Znajduje się na niej smok, w związku z tym można podejrzewać, że to on będzie głównym bohaterem. 

Na wstępie tej minipowieści podczas drobnego nieporozumienia czytelnik poznaje głównego bohatera, Gottlieba, które moim zdaniem jest częściowo przedstawione. Następnie w trakcie rozwoju fabuły zostają przedstawione zmagania naszego bohatera ze starym smokiem, który jest reliktem Rzeczypospolitej. Tym razem również w powieść zostają wplecione dialogi. Pisarz próbuje tutaj zastosować styl wypowiedzi bohaterów,  będący adekwatny do epoki, w której rozgrywa się akcja. Jednak nie jest to zachowane cały czas, raz Gottlieb mówi, tak jak na tamte czasy przystało, innym razem wierszem, a jeszcze innym razem stosuje język współczesny. W związku z tym, jest to minus, ponieważ autor powinien użyć tylko jednego stylu, gdyż to przede wszystkim na dialogach opiera się akcja. 

Kolejnym minusem jest fakt, że tajemnica, jaką skrywał główny bohater została szybko ujawniona. Bardzo ciekawą postacią jest smok, który opowiada Gottliebowie bardzo ciekawe historie ze swojej przeszłości. Autor bardzo sprytnie wplótł je w dzieje Polski, co mnie mile zaskoczyło. 

Dziwna dla mnie wydała się scena, która ewidentnie nawiązuje do "Gry o Tron". Mam tutaj na myśli sytuację, w której w jaskini smoka czytelnik znajduje nagą dziewczynę. Wychodzi ona z płomieni z trzema małymi smokami. Sam smok, potwierdza, że jest to Pani smoków, która ma zbawić świat. 

Mimo wszystko książka sama w sobie w pewnym stopniu mnie urzekła i czekam na kilka kolejnych opowiadań. 

Czytaj więcej »