Żurnalista.pl - ŚĆ

 

Autor: Żurnalista.pl; 

Tytuł: ŚĆ; 

Wydawnictwo: żurnalista.pl;

Ilość stron: 208; 

Gatunek: poezja.

"Bo Miłość bez ŚĆ to tylko miło. I nic więcej."    

W mojej opinii jest to bardzo dobra książka, która odzwierciedla każdego człowieka. Znajdziemy tutaj opisy sytuacji z życia, dotyczące każdego z nas. Autorem jest Żurnalista - bardzo tajemniczy mężczyzna, o którym tak na prawdę nic nie wiemy, a kojarzymy wszyscy. Nikt z nas nie wie ile ma lat, czy jak wygląda, natomiast wiemy jedno... swoją twórczością wywołuje łzy w oczach czytelników. Jego poezja jest szczera i trafia prosto w serce każdego, kto zacznie czytać jego teksty. Nie można się przez to od  nich oderwać i chce się coraz więcej. W swoich tekstach jest bardzo delikatny i brutalny jednocześnie. Wyraża miłość do swojej jedynej wybranki, którą (możemy się domyślać na podstawie tekstów) stracił, przez ciąg wydarzeń, jakie spotkały go w życiu. Każda z kobiet chciałaby znaleźć takiego mężczyznę, który będzie jej okazywał miłość w każdym geście i w każdej rzeczy jaką wykonuje. Będzie ją po prostu kochał całym sobą. 

Teksty zawarte w "ŚĆ" sprawiły, że ogarnęły mną emocje w nich zawarte, serce zadygotało i nie mogłam powstrzymać się od łez i smutku. Słowa te są jednocześnie gwoździem i okładem znieczulającym na serce człowieka. Czytając każde słowo napisane w tej książce czytelnik może je porównać do bicia swojego serca, czy oddychania. Jest ono tak bardzo potrzebne i pożądane.     

Po przeczytaniu jedno wiem na pewno, człowiek, który napisał tak piękną poezję przepełnioną tak ogromnym bólem musiał przeżyć wiele bardzo bolesnych i samotnych chwil w swoim życiu. Jego oczy są zapewne pełne łez i cierpienia, a książka ta, jak i wiele innych są zapewne swego rodzaju terapią dla jego okaleczonej duszy. W związku z tym jest to bardzo okrutne i piękne jednocześnie, przez co można to przyrównać do świata, który nas otacza. Okrutny, ten rzeczywisty, a także piękny, czyli ten stworzony przez autora w tekstach. Ne wiem jak Wy, ale ja zdecydowanie bardziej wolę zamknąć się w tym drugim, ponieważ daje mi on w pewnym stopniu ukojenie na duszy. 

Książkę zdecydowanie polecam każdemu bez względu na płeć, czy wiek czytelnika. Wszystko dlatego, że uważam, iż każdy odnajdzie coś dla siebie w tych tekstach. 

Na zakończenie zostawiam Wam jeden z moich ulubionych cytatów z tej książki

"W żadnej z książek,

Które przeczytałem

Przy kominku

Nie znalazłem

Tyle prawdy,

Co w twoich oczach". 

Czytaj więcej »

Żurnalista.pl - Miłość, po prostu

  

Autor: Żurnalista.pl; 

Tytuł: Miłość, po prostu; 

Wydawnictwo: żurnalista.pl;

 Ilość stron: 236; 

Gatunek: poezja.

"Nie chcę zaczynać z czystą kartką, 

zacznijmy od kartki, 

na której jest. 

Miłość."    
Przedstawiam Wam kolejną opinię na temat książki tajemniczego autora - Żurnalisty. Pozycja, tak samo jak poprzednie odzwierciedla każdego człowieka. Autor czuje się nieszczęśliwy, dlatego tworzy przepiękną poezję, która jest pewnego rodzaju terapią. 

Tutaj również znajdziemy słowa przepełnione bólem, lękiem, jego pragnieniami i przemyśleniami, które dotyczą miłości. Autor odkrywa przed czytelnikiem swoje uczucia, emocje i pragnienia. Ukazuje nam tą część siebie, objawioną wcześniej tylko obiektowi westchnień i miłości autora. Po przeczytaniu tekstów wiem jedno, kobieta ta miała bardzo silny wpływ na całe życie Żurnalisty, nie tylko fizycznie, ale także psychicznie. Nie jest w stanie zapomnieć on o swojej byłej i jest załamany po rozstaniu. 

"Miłość, po prostu" jest zbiorem poezji napisanej przez mężczyznę, który jest mocny i słaby jednocześnie. Czytelnik na podstawie tekstów zauważa, że autor jest bardzo wrażliwy i pragnie kochać. Ponadto wyczujemy tutaj bardzo dużo namiętności, która przenika nasze serca umysły, dusze i ciała. Żurnalista i tym razem swoją twórczością wywołuje łzy w oczach czytelników. Jego poezja jest szczera i trafia prosto w serce każdego, kto zacznie czytać jego teksty. Nie można się przez to od  nich oderwać i chce się coraz więcej. Teksty pełne emocji są wstanie wyryć czytelnikowi blizny w duszy i sercu. 

Teksty zawarte w "Miłość, po prostu" sprawiły, że ogarnęły mną emocje w nich zawarte, serce zadygotało i nie mogłam powstrzymać się od łez i smutku. Cały świat, który mnie otaczał w trakcie czytania zwalniał, a serce przyspieszało. Czytając każde słowo napisane w tej książce czytelnik może je porównać do bicia swojego serca.   
Po przeczytaniu jedno wiem na pewno, człowiek, który napisał tak piękną poezję przepełnioną tak ogromnym bólem musiał przeżyć wiele bardzo bolesnych i samotnych chwil w swoim życiu. Jego oczy są zapewne pełne łez i cierpienia. Czytelnik natomiast z pewnością już od pierwszych słów czuje to samo co autor. Po przeczytaniu tej pozycji stwierdzam, że dla Żurnalisty miłość jest sensem życia. Poeta znalazł już kiedyś wybrankę swojego życia, niestety ją stracił. Mimo wszystko nie potrafi o niej zapomnieć. Ukazuje więc swoją duszę romantyka opowiadając o miłości emocjonalnej i cielesnej. Zwraca szczególną uwagę na brak bliskiej osoby, fizyczności i uczuć.  

Powtarza niejednokrotnie, że nikt nie zastąpi tamtej kobiety, ponieważ ona jest niepowtarzalna, nieuchwytna, wyjątkowa.

W tej pozycji każda z kobiet znajdzie coś dla siebie, ale nie tylko. Autor mówi otwarcie, że każda kobieta chciałaby słyszeć od swojego mężczyzny jak bardzo jest kochana i ważna. Chciałaby poczuć się ważna dzięki jego czynom.  

Każda z nas, kobiet, znajdzie tu coś, co może przypominać cząstkę jej życia. Cząstkę jej przeszłości, lub teraźniejszości.

Książkę zdecydowanie polecam każdemu bez względu na płeć, czy wiek czytelnika. Wszystko dlatego, że uważam, iż każdy odnajdzie coś dla siebie w tych tekstach. 

Na zakończenie zostawiam Wam kilka moich ulubionych cytatów z tej książki: 

"Kobiety czasami cierpią, 

rozstaną się z cierpieniem, 

cierpienie zrozumie, że nie a kogo niszczyć 

i chcę do Ciebie wrócić. 

Nie wracaj. 

Ale Ty do nie wróć, roszę." 

"Nie chodzi, byś wiedziała, 

że Cię kocham, 

gdy Ci to mówię. 

Tylko byś wiedziała, 

kiedy masz wątpliwości."

"Nie czekaj, aż Cię stracę, 

jeżeli widzisz, że nasza miłość 

gaśnie. 

Zapal światło." 

Czytaj więcej »

Magdalena Witkiewicz - Szczęście pachnące wanilią

Autor: Magdalena Witkiewicz; 

Tytuł: Szczęście pachnące wanilią; 

Wydawnictwo: Filia;

 Ilość stron: 280; 

Gatunek: literatura obyczajowa, romans. 

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Magdaleny Witkiewicz "Szczęście pachnące wanilią". Bohaterki powieści Karolina, Ada, Magda, Natalia, Milena i Zofia postanawiają zawalczyć o własne szczęście. Każda z nich jest obecnie w beznadziejnej sytuacji życiowej, co je nie zadowala. Jednak mimo, iż los rzuca im kłody pod nogi znajdują siłę, aby zawalczyć o lepsze jutro, a także pozytywne zmiany. 

Kobiety mimo iż bardzo różnią się od siebie znajdują wspólny język. Wszystkie borykają się z problemami zawodowymi, rodzinnymi, a także uczuciowymi. Każda z nich znajduje się w całkiem innej sytuacji, co zbliża je do siebie i upodabnia. Bohaterki bardzo się wspierają, doradzają sobie , dodają otuchy i rozumieją, mimo iż żadna z nich nie jest w zadowalającej sytuacji życiowej. Spotykają się w małej kawiarence na pogaduszki. Właścicielką tego uroczego lokalu jest Ada. Bohaterki tak bardzo się wspierają, że ich losy zaczynają się przeplatać. 

Fabuła książki sama w sobie uczy czytelnika tego, że zawsze warto walczyć o swoje marzenia. Jednak nie ma nic za darmo i aby je osiągnąć człowiek musi się bardzo napracować. Czasem droga do zrealizowania wyznaczonych celów jest bardzo trudna, pełna zakrętów i wyboista, a los lubi bardzo często zmieniać nasze plany. Jednak historie naszych bohaterek uczą tego, że nie wolno się poddawać i mimo wszystko brnąć do przodu, aby wypracować wymarzone efekty. 

Pozycja Magdaleny Witkiewicz jest bardzo lekka i przyjemna w czytaniu ze względu na prosty język. Historie przepełnione humorem już od pierwszych stron wciągają czytelnika, przez co bardzo szybko się ją czyta. Z każdą kolejną stroną byłam ciekawa kolejnych przygód bohaterek, a także chciałam poznać dalszy ciąg wydarzeń. Zaś do samego kupna książki zachęciła mnie bardzo smakowita, apetyczna i estetyczna okładka, która od razu przykuła moją uwagę. 

 Polecam tę pozycję wszystkim, którzy chcą się zrelaksować i przeczytać coś lekkiego. Jest to świetna historia na jeden wieczór, aby poprawić sobie nastrój. Zachęcam do lektury szczególnie tych, którzy nie wiedzą co dalej zrobić ze swoim życiem lub nie widzą wyjścia z sytuacji. Dzięki niej nauczy się, że zawsze jest jakieś wyjście i nie że wolno się poddawać. 

Czytaj więcej »

Agnieszka Baron - W sieci kłamstw

 

Autor: Agnieszka Baron; 

Tytuł: W sieci kłamstw; 

Wydawnictwo: Novae Res;

 Ilość stron: 382; 

Gatunek: literatura obyczajowa, romans. 

Główną bohaterką opowiadania jest przepiękna kobieta o imieniu Amanda. Ma poukładane, idealne życie, wymarzoną pracę oraz cudownego męża u boku. Jednak to wszystko nagle rozpada się jak domek z kart. Kobieta odkrywa zdradę męża, a na dodatek nieoczekiwanie traci pracę. W związku z tymi wszystkimi wydarzeniami nie ma nic do stracenia i postanawia wyjechać, by uciec przed trudną codziennością oraz przykrymi wspomnieniami. Razem z bratem - dziennikarzem śledczym udaje się na Mazury, gdzie zamierza mu pomoc w prowadzonym przez niego śledztwie. W związku z tym, w wyniku wielu bardzo dynamicznych, zaskakujących wydarzeń i zbiegów okoliczności kobieta znajduje się praktycznie w samym środku całego śledztwa, dziejącej się afery, a także gangsterskich porachunków. Przez to wszystko Amanda dostaje coraz częściej ataków choroby, którą za wszelką cenę stara się ukrywać. W tym czasie poznaje również bardzo przystojnego  mężczyznę o włoskiej urodzie - Grega, który niespodziewanie obróci jej życie do góry nogami. Ponadto powróciła do niej przeszłość, o której starała się zapomnieć oraz nagle znika jej brat. Jeśli chcecie wiedzieć więcej co dzieje się w tej powieści zapraszam do jej przeczytania. 

Utwór ma bardzo dynamiczną, intensywną oraz intrygującą akcję. Autorka bardzo precyzyjnie przemyślała i dopracowała fabułę, przez co wzbudza ona w czytelniku wiele rodzajów emocji. Moim zdaniem ogrom odczuć wywołuje wątek sensacyjny, a motyw romantyczny jest tutaj tylko miłym dodatkiem. Całość jest otoczona w idealny sposób dużą dawką dobrego humoru. 

Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani. Wszystkie, nawet najmniejsze szczegóły zostały bardzo dopracowane. Postacie są bardzo ciekawe ze względu na posiadający bagaż swoich doświadczeń życiowych, wady i zalety. Jednak mimo to nie każdego bohatera dało się polubić. 

Amanda już od początku sprawiała jednocześnie ofiary i silnej kobiety. Dzięki temu od razu obdarzyłam ją sympatią. Kobieta ze względu na ciąg pewnych wydarzeń zostaje uwikłana w sprawę kryminalną, z która nie a nic wspólnego. Greg natomiast jest bardzo tajemniczym mężczyzną, zawierającym w sobie bardzo dużo sprzeczności. Jest to facet o wielu twarzach, a Amanda od razu wpada mu w oko, co z resztą widać. Jeśli jesteście ciekawi jak potoczy się ich relacja, zapraszam do przeczytania książki. Mówię Wam, naprawdę warto. Natomiast do męża Amandy nie potrafiłam wzbudzić pozytywnych uczuć. Przepraszam bardzo, ale faceci, którzy zdradzają już na starcie są u mnie skreśleni. Nawet jeśli chodzi o fikcyjnych bohaterów.

W tej książce znajdziemy kłamstwa, intrygi, bardzo realne niebezpieczeństwo, szybką akcję, porwania, przemoc, miłość, wzajemną fascynację między kochankami, pożądanie, a także niepewność. Czy uda się bohaterce odgadnąć kto kłamie, a kto mówi prawdę? Czy zaufa odpowiednim osobom? Tego dowiecie się po przeczytaniu książki. 

Dodatkowo znajdziecie w niej obraz trudnych, bardzo skomplikowanych relacji międzyludzkich, czy wzajemnego porozumienia i wsparcia między rodzeństwem. Zobaczycie ogarniający człowieka w chwili zagrożenia strach, a także próbę pokonania go w imię miłości. Ponadto wspomniana wcześniej przeszłość, o której chciałoby się zapomnieć powraca niespodziewanie i uderza ze zdwojoną siłą w najsłabsze punkty. 

Mam nadzieję, że tą recenzją zachęciłam Was bardzo do przeczytania tej powieści i sięgniecie po nią jak najszybciej. Zdecydowanie polecam młodzieży i dorosłym. 

Czytaj więcej »