Paweł Lisicki - System diabła. Blog z piekła rodem

 

Autor: Paweł Lisicki;
Tytuł: System diabła. Blog z piekła rodem;
Wydawnictwo: Fronda;

Ilość stron: 352;
Gatunek: literatura piękna; 

Tym razem przychodzę do Was z recenzją pozycji, którą miałam okazję przeczytać dzięki współpracy z wydawnictwem Fronda. Za egzemplarz książki bardzo dziękuję. Mam na myśli "System diabła. Blog z piekła rodem", którego autorem jest Paweł Lisicki. 

Bohaterem jest tutaj sam diabeł. W jego postać postanowił wcielić się autor. Przedstawia on czytelnikom bardzo szczegółowy plan przejęcia świata. Mogłoby się wydawać, że wszystko w nim jest doskonale dopracowane, jednak to tylko pozory. 

Książka została napisana w formie bloga, jednak moim zdaniem jest to idealna pozycja zarówno dla młodzieży, jak i dla dojrzałych czytelników. Autor przedstawił w niej metody i sposoby ukrycia szatana we współczesności. Wziął pod uwagę ludzi, ch poglądy, idee, czy sposoby działania. Przekonał ludzkość, że nie ma czegoś takiego jak prawda, Bóg nie istnieje, a oni sami są zwierzętami, które tak na prawdę nie posiadają duszy. 

Według założeń szatańskiego planu ludzie sami przyjdą do "Księcia Ciemności", a on sam nie musi robić nic. Wszystko co złe przedstawił w sposób naukowy, dzięki czemu ludzkość w nie uwierzyła i bardzo szybko je zaakceptowała. 
Morderstwem w dzisiejszych czasach są poruszane tak często tematy aborcji, czy eutanazji. Miłość została zamieniona w pożądanie seksualne, a prawdziwe rodziny istnieją tylko na zdjęciach. Rodzice są wrogami dziecka. W niektórych przypadkach nie ma już solidarności między tymi osobami. 
Pozycja Pawła Lisieckiego przedstawia Diabła w całkiem inny sposób. Zazwyczaj opisany jako niezrównoważony i szalony, tym razem jest ostrożny i opanowany. Warto wspomnieć, że nadal jest zły do szpiku kości. 
W książce wystąpił jednak zwrot akcji, której Wam nie zdradzę. Aby się dowiedzieć musicie przeczytać sami tą pozycję. 
Podobał mi się sposób pisania tej lektury. Ma ona swoje plusy i minusy. Przeczytanie jej było ciekawym doświadczeniem. 

Czytaj więcej »

Agnieszka Olejnik - Już nie czekam

 

Autor: Agnieszka Olejnik;
Tytuł: Już nie czekam;
Wydawnictwo: Filia;

Ilość stron: 352;
Gatunek: literatura obyczajowa, romans; 

Tym razem mam dla Was recenzję książki Agnieszki Olejnik "Już nie czekam", którą otrzymałam od wydawnictwa Filia. Za egzemplarz bardzo dziękuję i cieszę się, że mogłam przeczytać tak dobrą pozycję. 

Główną bohaterką jest Marika Lubeska, która traci swoje najdroższe szczęście w jedną chwilę. Wszystko przez wypadek samochodowy, w którym ginie jej mąż Damian. Kobieta w tęsknocie za ukochanym przeżywa żałobę, pogrążając się w apatii. Z ponurej atmosfery próbują ją wyrwać jej najlepsi przyjaciele Eryk i Ela. Jednak każdy z nich ma w tym działaniu swój własny cel. Z powodu zaistniałej sytuacji Marika jest nieobecna w prywatnym gabinecie psychiatrycznym. Jednak, gdy decyduje się na powrót postanawia prowadzić terapię mężczyzny o imieniu Szymon cierpiącego na bezsenność. Pacjent ma bardzo duże problemy z nawiązywaniem bliższych relacji z ludźmi, a w jego snach od jakiegoś czasu pojawiają się tatuaże kobiety, którą spotyka na zajęciach na siłowni. 
Dodatkowo Marika otrzymuje coraz częściej głuche telefony. Bohaterka jest pewna, że osobą odpowiedzialne za nie jest kobieta, tylko nie wie, czy to pacjentka, która nie ma odwagi, by umówić się na wizytę, czy ktoś inny, kto czegoś od niej chce. 

Co tak naprawdę gnębi Szymona? Czy Marice uda się go wyleczyć? Czy przyjaciele dadzą radę pomóc bohaterce? Czy po tak wielkiej stracie człowiek jest w stanie zacząć życie od nowa? Kto jest odpowiedzialny za tajemnicze telefony skierowane do bohaterki?  Odpowiedzi na te pytania poznacie czytając książkę. 
"Już nie czekam" Agnieszki Olejnik jest bardzo dobrą powieścią obyczajową zawierającą wiele wątków i płaszczyzn emocjonalnych. Autorka opisuje tutaj w jaki sposób można sobie radzić z żałobą, adopcją, alkoholizmem rodziców, czy poszukiwaniem własnego siebie. Bohaterowie zostali tutaj bardzo dobrze wykreowani, dzięki czemu czytelnik jest w stanie ich polubić bądź nie już od pierwszych stron. 

Książka zawiera wiele historii, z których każda jest opowiadana z perspektywy bohatera, którego dotyczy. Zabieg ten pozwala czytelnikowi zapoznać się z uczuciami i myślami danego bohatera. Autorka za każdym razem bardzo szczegółowo analizuje każdą historię, słowa i czyny bohaterów. Narracja jest bardzo dobra, lekka i płynna, dzięki czemu całość czyta się bardzo przyjemnie nawet w trakcie odkrywania zawiłych tajemnic bohaterów. Mimo, że jest to tak naprawdę powieść o Pani psycholog, to całość może czytelnika bardzo zaskoczyć. 
Główna bohaterka robi także sama sobie terapię po stracie ukochanego męża. Dla niej pomocą jest pisanie listów do zmarłego, w których opowiada o swoich minionych dniach. Daje jej to ukojenie. Jak widać, każdy musi znaleźć swój sposób na poradzenie sobie ze stratą, czy innym problemem o podłoży psychologicznym. 
Pozycję polecam szczególnie czytelnikom, którzy lubią powieści obyczajowe poruszające wątki emocjonalne. Szczerze, ja nie mogłam się od niej oderwać. 

Czytaj więcej »

Aniela Wilk - Księżniczka

 

Autor: Aniela Wilk;
Tytuł: Księżniczka;
Wydawnictwo: Akurat, Muza;

Ilość stron: 320;
Gatunek: literatura obyczajowa, romans; 

Tym razem przychodzę z recenzją książki Anieli Wilk "Księżniczka". Jest to kolejny romans z wątkiem gangsterskim, który jest idealną rozluźniającą pozycją na jeden wieczór. 

Główna bohaterka - Blanka Zielińska jest córką gangstera. Kobieta jakiś czas temu postanowiła odejść z domu rodzinnego, ponieważ źle czuła się w swoim otoczeniu i chciała odciąć się od mafijnego życia. Osiągnęła niezależność finansową. Razem z najlepszą przyjaciółką starają się o dofinansowanie na otwarcie gabinetu terapeutycznego. Klinika rozwija się coraz bardziej. Niestety bardzo kiepsko im to idzie. Dodatkowo los rzuca kobiecie kłodę pod nogi w postaci ojca, który w dniu ślubu brata Blanki postanawia się do niej odezwać i poprosić o pomoc. Mężczyzna robi wszystko, by skłonić córkę do wykonania prośby. Jego pracownik Daniel Czerwiński "Red" potrzebuje terapii. Czy kobieta poradzi sobie z tym wyzwaniem? Czy ugnie się pod presją ojca?
Książkę czyta się szybko i przyjemnie. To lekki romans, w którym nie ma zbyt dużo scen z typowymi gangsterskimi porachunkami, co jest jej plusem. Zawiera kilka romantycznych scen, a przede wszystkim dawkę dobrego humoru. Dzięki niemu rozbawi ona czytelnika do łez. Wszystko dzięki słownym potyczkom bohaterów. Autorka je napisała wyśmienicie. W kolejnej części chcę ich więcej. 
Pozycja wzbudza w czytelniku wiele emocji i nie można się od niej oderwać. Autorka wzbudza naszą ciekawość nie tylko szybką i ciągle rozwijającą się akcją, ale i dialogami między bohaterami. Dzięki temu można się w niej w pełni zatracić. Różni się ona od innych książek z mafijnym motywem przewodnim, dlatego szczerze Wam ją polecam. Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu Muza. 

Czytaj więcej »

Adam Kay - "Twoja anatomia. Kompletny (i kompletnie obrzydliwy) przewodnik po ludzkim ciele"

 

Autor: Adam Kay;

Tytuł: Twoja anatomia. Kompletny (i kompletnie obrzydliwy) przewodnik po ludzkim ciele;

Wydawnictwo: Insignis;

Ilość stron: 408;

Gatunek: popularnonaukowa; 

Adam Kay to nazwisko, które coraz częściej pojawia się na listach bestsellerów. Były lekarz, który zyskał międzynarodową sławę dzięki swojemu dziennikowi z czasów pracy w NHS – „Będzie bolało” – powraca z kolejną publikacją, tym razem skierowaną głównie do młodszego odbiorcy, choć i dorośli znajdą tu coś dla siebie. Książka „Twoja anatomia” to błyskotliwy, zabawny, a przy tym całkiem poważny przewodnik po cudach (i absurdach) ludzkiego ciała.

Już od pierwszych stron widać, że Adam Kay nie stracił swojego ostrego pióra i zamiłowania do inteligentnego, często absurdalnego humoru. W „Twojej anatomii” nie znajdziemy suchego wykładu z biologii. Zamiast tego otrzymujemy pełen życia i śmiechu opis organów, układów i fizjologicznych procesów, które zazwyczaj omawia się w sposób suchy i akademicki.

Kay używa barwnych porównań (np. porównując jelito cienkie do klauna z cyrku, który mieści się w zbyt małym aucie), zabawnych anegdot i lekkiego sarkazmu, by wytłumaczyć, jak działa ludzkie ciało. Dzięki temu książka jest przystępna nawet dla dzieci i młodzieży, które dotąd mogły uznać anatomię za nudną lub trudną dziedzinę.

Choć ton książki jest humorystyczny, treść jest zadziwiająco solidna pod względem merytorycznym. Kay nie bagatelizuje nauki – tłumaczy złożone procesy w prosty, zrozumiały sposób, często z odwołaniami do codziennych doświadczeń czy popkultury. Omawia wszystkie główne układy ciała: nerwowy, pokarmowy, krążenia, oddechowy, rozrodczy i wiele innych. Zwraca też uwagę na tematy tabu, jak np. menstruacja, wydzieliny czy dojrzewanie, traktując je z równą dawką humoru i szacunku.

Dzięki zabawnym ilustracjom Henry’ego Paker’a książka nabiera jeszcze większego uroku. Grafiki nie tylko śmieszą, ale pomagają też wizualizować to, o czym pisze autor.

„Twoja anatomia” doskonale wpisuje się w trend edukacji przez zabawę. To książka, która zachęca młodych czytelników do poznawania własnego ciała bez wstydu, lęku czy obrzydzenia. Pokazuje, że biologia może być ciekawa, śmieszna i zaskakująca – a nie jedynie przedmiotem z podręcznika.

Autor nie stroni także od ważnych tematów, takich jak zdrowie psychiczne, różnorodność ciał czy znaczenie dbania o higienę. Przekazuje te treści w sposób przystępny, bez moralizowania, co sprawia, że są one łatwiej przyswajalne i lepiej zapadają w pamięć.

Dla kogo jest ta książka?

Dla dzieci i młodzieży – to oczywista grupa docelowa. Kay mówi ich językiem, a jednocześnie nie traktuje ich z góry.  Dla rodziców i nauczycieli – to świetna pomoc dydaktyczna, którą można wykorzystać podczas rozmów o ciele i dojrzewaniu. Dla dorosłych z poczuciem humoru – nawet jeśli znasz anatomię, znajdziesz tu coś dla siebie: spojrzenie świeże, nieco absurdalne, ale zawsze celne.

„Twoja anatomia” Adama Kaya to książka, która łączy śmiech z nauką w mistrzowski sposób. Niewielu autorów potrafi opowiedzieć o śledzionie czy gruczołach potowych w tak porywający sposób. To pozycja, która powinna znaleźć się w każdej domowej biblioteczce – nie tylko jako źródło wiedzy, ale też świetnej zabawy. Kay pokazuje, że ludzkie ciało to nie tylko maszyna – to fascynujący świat, który warto zrozumieć… i z którego warto się pośmiać.

Czytaj więcej »

Catherine Reiss - "Zapach Oliwii"

Autor: Catherine Reiss;

Tytuł: Zapach Oliwii;

Wydawnictwo: Dlaczemu;

Ilość stron: 320;

Gatunek: kryminał, sensacja, thriller; 

„Zapach Oliwii” to hipnotyzujący thriller psychologiczny @catherine_reiss.autorka , który zostawia po sobie emocjonalny ślad na długo po przeczytaniu ostatniej strony. To nie tylko opowieść o śmierci, ale przede wszystkim o niedopowiedzeniach, rodzinnych ranach i próbie ocalenia siebie, kiedy przeszłość nie daje spokoju.
Po sześciu latach nieobecności Eli wraca na rodzinne Mazury, gdzie duch jej zmarłej siostry Oliwii wciąż unosi się nad domem, rodziną i własną psychiką dziewczyny. Oliwia – piękna, utalentowana, otoczona uwielbieniem – odebrała sobie życie, a Eli przez lata niosła ciężar domysłów, oskarżeń i poczucia winy. Teraz próbuje rozliczyć się z przeszłością, pisząc pod pseudonimem książkę, która niespodziewanie przyciąga uwagę… i otwiera stare rany.
Reiss nie prowadzi nas za rękę – raczej podsuwa tropy, myli ślady, buduje napięcie. Narracja toczy się dwutorowo: teraźniejszość Eli przeplata się z retrospekcjami Oliwii. Ta struktura pozwala lepiej zrozumieć siostrzaną więź, a jednocześnie sprawia, że książkę czyta się z niepokojem, jakby za chwilę miało się odkryć coś, czego lepiej byłoby nie wiedzieć.
Symbolika – rubinowe kwiaty, czarne motyle, zapach oliwek i ziół – tworzy oniryczną, niemal senną aurę, która potęguje emocjonalne napięcie.
Styl Reiss jest subtelny, ale przenikliwy. Autorka nie boi się opisywać bólu, pustki, przemocy psychicznej, uzależnień czy samotności – ale robi to z wyczuciem i dużą świadomością tematu.
Postaci są wielowymiarowe i prawdziwe. Reiss doskonale pokazuje, jak destrukcyjna może być toksyczna dynamika w rodzinie – zwłaszcza wtedy, gdy jedna osoba staje się „tą ważniejszą”, a druga – „tą zbędną”.
„Zapach Oliwii” to powieść wymagająca. Czytelnik nie dostaje prostych odpowiedzi ani ukojenia. Dostaje za to autentyczne doświadczenie bólu i próby jego przepracowania. To książka, która potrafi wzruszyć, zdenerwować, zmusić do przemyśleń.

Dla fanów mrocznych tajemnic, emocjonalnych zwrotów i dusznego klimatu – pozycja obowiązkowa. 

Czytaj więcej »